Jednym z niebezpiecznych schorzeń dotykających dzieci jest niedrożność przewodu pokarmowego, która nieleczona, może doprowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Jej główne rodzaje to niedrożność mechaniczna, powstała m.in. wskutek wrodzonej niedrożności jelita, wgłobienia lub spowodowana zrostami pooperacyjnymi, oraz niedrożność porażenna, będącą konsekwencją ostrych infekcji i chorób.
Niedrożność mechaniczna – przyczyny
Tego typu zaburzenia w funkcjonowaniu układu pokarmowego u noworodków i niemowląt spowodowane są zwykle wadami rozwojowymi jelita zarówno cienkiego jak i grubego. Wśród nich, można wyróżnić m.in. wrodzona niedrożność dwunastnicy, jelita cienkiego czy jelita grubego, niedrożność smółkową czy też zmiany powodujące ucisk jelita z zewnątrz.
U dzieci starszych do głównych przyczyn mechanicznej niedrożności przewodu pokarmowego zalicza się m.in.:
– uwięźniętą przepuklinę jamy brzusznej,
– niedrożność pooperacyjną czy też zrostową jelit
– pasożyty lub kamienie żółciowe,
– choroby nowotworowe,
– połkniecie ciała obcego
– wgłobienie jelita.
Niedrożność porażenna – przyczyny
Zwykle powstaje ona wskutek przebytych chorób, także tych wymagających ingerencji chirurgicznej. W niektórych przypadkach, chwilowe zatrzymanie perystaltyki jelit jest naturalną reakcją organizmu, która ma miejsce m.in. po operacjach w obrębie jamy brzusznej. Jednak nieprawidłowe funkcjonowanie jelit może być również konsekwencją ostrych zatruć bądź infekcji. Wśród innych przyczyn niedrożności porażennej można wyróżnić m.in.:
– zapalenie wyrostka robaczkowego,
– ostre zatrucia pokarmowe,
– zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych,
– ciężkie odwodnienie
– zaburzenia elektrolitowe.
Niepokojące objawy zaburzeń układu pokarmowego
Charakterystyczne objawy, mogące wskazywać na niedrożność jelit, zależą od stopnia zaawansowania schorzenia. Wśród głównych symptomów wyróżnić można wzdęcie brzucha i prężenie się dziecka oraz wymioty. Utrzymujące się zaparcia i nudności także powinny wzbudzić niepokój rodziców.
Każde niepokojące objawy oraz niecodzienne zachowania dziecka, powinny skłonić rodzica do konsultacji ze specjalistą. Wczesne zdiagnozowanie schorzenia oraz dobranie odpowiednich metod leczenia, pomoże wrócić maluchowi do formy, minimalizując ryzyko powstania powikłań.